ชีวิตต่อชีวิต

ชีวิตต่อชีวิต  

ท่านที่จะเกษียณอายุราชการในเดือนกันยายนคงจะนับวันถอยหลังแล้ว  และในขณะที่ท่านกำลังนับวันถอยหลังนี้  ทราบไหมว่าด้วยวัย 60 ของท่านนั้น มีมือดีกำลังรณรงค์รักษาชีวิตสัตว์โลก  เขาแอบเก็บตัวเลขจำนวนสัตว์ที่ท่านบริโภคไปแล้วออกมาเผยแพร่เป็นตัวเลขที่น่าตกใจทีเดียว

เขาคำนวนแล้วทั้งสัตว์ตัวเล็ก ตัวใหญ่  และที่ยังไม่เป็นตัว ทั้ง 2 เท้า และ 4 เท้า  และไม่มีเท้า  ทั้งที่อยู่บนบกและในน้ำ  และบนอากาศ  มันถูกบริโภคไปดังนี้  ประเภทสัตว์ปีก นก เป็ด ไก่ ห่าน รวมประมาณ 2 หมื่นตัว  ไข่ต่างๆ 6 หมื่นฟอง  กุ้ง หอย ปู ปลา 1 แสน 2 หมื่นตัว  สัตว์ใหญ่คือ หมู วัว ควาย ประมาณ 3 พันตัว  รวมแล้วสัตว์ทั้งหลายต้องถวายชีวิตถึง 2 แสน 3 พันชีวิต เพื่อให้คนๆหนึ่งมีชีวิตอยู่มาได้ถึง 60 ปี

ถ้าจะพิจาณาด้วยใจเป็นธรรมแล้ว  มันไม่ยุติธรรมเลยสำหรับสัตว์ผู้ไม่มีทางสู้เหล่านั้นเพราะมันย่อมรักชีวิตเช่นเดียวกับมนุษย์เรา  แต่ก็ถูกมนุษย์แย้งว่า มนุษย์จำเป็นต้องได้โปรตีนจากสัตว์  แต่ปัจจึบันเราก็ค้นพบแล้วว่า  เราสามารถหาโปรตีนจากถั่วได้ไม่น้อยกว่าสัตว์  เราหันมากินพืชผักและถั่วต่างๆแทนจึงนาสจะเป็นการดีต่อชีวิตสัตว์และดีต่อสุขภาพของมนุษย์เองด้วย  เพราะจากการศึกษาแล้วพบว่าสัตว์ตัวใหญ่ๆ เช่น วัว ควายนั้น มีสัญชาติญาณรักตัวกลัวตายสูง เมื่อรู้ตัวว่าจะถูกนำไปฆ่า  ร่างกายของมันจะหลั่งสารชนิดหนึ่งออกมาแทรกอยู่ตามกล้ามเนื้อ  และสารชนิดนี้เมื่อคนกินเข้าไปมันจะเป็นตัวการก่อให้เกิดโรคมะเร็ง  โรคหัวใจ  โรคกะเพาะอาหาร  โรคตับ  โรคไต  โรคปวดข้อ  ปวดกรพดูก  และอื่นๆ อีกหลายโรค

แม้จะรู้ถึงโทษแล้ว  แต่เพราะเราท่านผู้กินเนื้อมาตลอดชีวิต  อยู่ดีๆจะให้หยุดไปเด็ดขาดทันทีคงจะยาก เอาเป็นว่าค่อยเป็นค่อยไป  ค่อยๆลดลงก็จะเป็นกุศลต่อสัตว์และเป็นผลดีต่อสุขภาพเราเอง